Како можат системите за автоматизација и сензори да ја контролираат температурата, влажноста и светлината во оранжериите?

Кои се системите за автоматизација на стаклена градина?

Системот за автоматизација на стаклена градина е интегрирано технолошко решение дизајнирано да ги следи и прилагодува факторите на животната средина во стаклена градина. Ова осигурува дека растенијата добиваат идеални услови за растење во секое време, без оглед на надворешното време. Овие системи обично се состојат од сензори, контролори, активатори и софтвер, сите работат заедно за да ги анализираат податоците и да прават прилагодувања во реално време.

Со помош на автоматизација, управувањето со стаклена градина станува попрецизно и поефикасно, намалувајќи ја потребата за рачен труд, додека го максимизира здравјето и продуктивноста на растенијата.

Како системите на сензорите имаат корист за управување со стаклена градина?

Сензорите играат клучна улога во автоматизацијата на стаклена градина со обезбедување на податоци во реално време за различни параметри на животната средина. Најчестите видови на сензори што се користат во оранжериите вклучуваат:

Л.Сензори за температура: Овие сензори постојано ја следат внатрешната температура на стаклена градина. Одржувањето на постојана температура е од суштинско значење за растот на растенијата, особено за чувствителните култури. Ако температурата се крева или паѓа надвор од оптималниот опсег, системот ќе предизвика механизми за ладење или греење за да го врати во посакуваните граници.

Л.Сензори за влажност: Влажноста е уште еден важен фактор за здравјето на растенијата. Премногу влага во воздухот може да доведе до мувла или габични заболувања, додека премногу малку може да ги истакне растенијата. Сензорите за влажност помагаат во одржувањето на идеалното ниво на влага со контролирање на системите за наводнување и вентилацијата.

Л.Светлосни сензори: На растенијата им е потребна соодветна светлина за фотосинтеза, а сензорите за светлина обезбедуваат да добијат точна количина. Овие сензори соодветно го следат интензитетот на светлината и соодветно го прилагодуваат вештачкото осветлување, осигурувајќи дека растенијата добиваат конзистентно ниво на светлина, особено во облачни денови или во региони со ограничена сончева светлина.

Како автоматизацијата ги оптимизира овие системи?

Откако ќе се соберат податоците од сензорите, системот за автоматизација го обработува и прави прилагодување во реално време во околината на стаклена градина. На пример:

Л.Контрола на температурата: Ако температурата во стаклена градина се искачи над оптималното ниво, автоматскиот систем може да отвори прозорци за вентилација или да ги активира системите за ладење како вентилаторите или системите за гребење. Спротивно на тоа, ако температурата падне премногу ниска, системот може да вклучи грејачи или блиска вентилација за да ја зачува топлината.

Л.Регулација на влажност: Врз основа на читањата на влажноста, системот може да ги контролира распоредот за наводнување, вклучувањето на прскалки кога воздухот е премногу сув или го прилагодува волуменот на наводнување за да се спречи прекумерна акумулација на влага во почвата.

Л.Управување со светлина: Сензорите за светлина му овозможуваат на системот да го контролира вештачкото осветлување врз основа на нивото на природна светлина. Кога сончевата светлина е недоволна, системот може автоматски да ги вклучи дополнителните светла за одржување на постојани услови на осветлување за раст на растенијата.